BLOG 1

PEUTERMOEDER MET 'SMALL BUSINESS' DROMEN <3 WORKAHOLIC PAPA MET SUCCESVOLLE ZAAK

Dit zou een goede krantenkop kunnen zijn van de afgelopen week. Het is meivakantie en er zou eindeloos veel tijd zijn om te lantefanteren als gezin, hier hebben we echt even behoefte aan. Ook zou er tijd zijn om aan Merlot Mini te werken, en het leek er op dat het echt zou lukken (ik rol even dramatisch met mijn ogen en tik op mijn voorhoofd). In ons gezin kun je plannen wat je wilt, maar het gaat nooit zoals gedacht. 

De eerste week is al bijna voorbij en tot nu toe komt er weinig terecht van lantefanteren of werken voor mij. De muziekschool van mijn man vraagt het afgelopen jaar enorm veel aandacht vanwege de pandemie, het is constante crisis management geweest en eigenlijk nog steeds. Ik ben vooral op overlevingskamp met een dochter die 's nachts hoest als een zeehond en overdag boos is omdat ze niet zelf die gele lepel had uitgekozen voor in haar ontbijt. Ze wilde hem wel, maar alleen als ze hem eerst zelf mag uitkiezen tussen de andere lepels. Nu is de wereld te klein natuurlijk.

Vandaag kon ik dan toch eindelijk even achter de naaimachine, ik had grootse plannen. Bij de tweede legging kreeg ik al honger en daarna was mijn hele focus vergeven. De draden in de knoop, de stoffen ondersteboven of achterstevoren aan elkaar. Een mouw aan een nekgat, zo'n dag was het.

Toen Kit en Onyx thuis kwamen dacht ik; ik geef me er aan over, kom maar in mijn armen meisje, ik geef het op voor vandaag. Maar ho maar, het was papa dag. Papa voor, papa na, papa alles. Ik werd 'ge-bencht'. Gelukkig kwam er al snel een bord stomende pasta uit de keuken mijn kant op. Hoe doet 'ie dat toch? De hele dag knallen en dan toch elke avond een bord vers eten voor ons alledrie op tafel zetten. En dat zonder te zeuren. Ik zou minstens de hele dag zeuren, toch?

Soms wil ik zijn waar hij is. Hij heeft het altijd zo 'voor elkaar'. En sinds Onyx werk hij nog eens drie keer zo hard om ervoor te zorgen dat Onyx fijn kan opgroeien. Maar als ik dan even rationeel nadenk, dan besef ik me weer dat dat alleen maar kan omdat ik er ben. Ik coordineer de muziekschool, het huis en onze agenda en ik maak organische kleding omdat ik daar gepassioneerd over ben. Als je mijn steentje weghaalt, valt net zo goed het hele huis in elkaar. En dan komt voor het slapen gaan de kleine meid nog even extra dicht tegen me aan zitten terwijl we tik tak kijken, en dan is alles weer fijn. Morgen weer een dag!